To najbardziej wstrząsająca reportażowa książka roku.

O sprawie, zakończonej skazaniem siostry Bernadetty na więzienie, słyszeliśmy wszyscy. Ale jak to, co działo się w Ośrodku przez ponad trzydzieści lat, było w ogĂłle możliwe?

Czy gdyby nie koszmar bitych i molestowanych wychowankĂłw - dzieci i dorosłych, normalnych i niepełnosprawnych umysłowo w wieku od czterech do trzydziestu czterech lat - doszłoby do morderstwa małego Mateusza? W lutym 2006 chłopiec został zgwałcony i zabity przez Tomasza, byłego wychowanka Ośrodka, ofiarę tamtejszej "pętli molestowania", bo Tomasz, zanim zaczął wykorzystywać chłopcĂłw, już jako kilkuletnie dziecko był gwałcony przez starszych wychowankĂłw.

"Czy BĂłg wybaczy..." - opowiadająca z rĂłżnych stron historię koszmaru w Ośrodku, procesu z przesłuchaniami zastraszonych wychowankĂłw - to przede wszystkim porażająca opowieść o przyzwoleniu. Głośnym i cichym. Jak to możliwe, że sprawy przez lata nie nagłośniły nauczycielki, widząc brudnych i pobitych uczniĂłw, przychodzących z Ośrodka? Jak to możliwe, że kontroli nie sprawowało kuratorium, ale zakon?

Pytanie, czy BĂłg wybaczy siostrze Scholastyce, Bernardetcie, Monice czy Patrycji, bijącej menażką do utraty przytomności i prĂłba odpowiedzi na to, kim były i są owe kobiety, co spotkało je we wcześniejszym życiu, że stały się potworami oraz dlaczego za potwory wcale się nie uważały - to jeszcze inna sprawa...

Słyszysz? Możesz powstać z cmentarza! Ja powstałem do życia, by pasją zarażać!

Bałem się. Potwornie się bałem. Ojca, ktĂłry nie skąpił pasa. Matki, ktĂłra wybrała alkohol zamiast swoich dzieci. OpiekunĂłw w pogotowiu opiekuńczym. WychowawcĂłw w domu dziecka. Braku akceptacji. Chciałem zabić ten strach, przestać go czuć!

Zacząłem kraść, bo chciałem być taki jak koledzy. Zacząłem pić, zacząłem ćpać. Gdzieś miałem naukę, bo kim ja mogłem zostać. Od małego słyszałem tylko: "Skończysz jak matka." Słyszałem to tak często, że aż sam w to uwierzyłem.

Wtedy, gdy byłem już na dnie i myślałem, że gorzej być nie może, zmarła mi mama, zmarł mi tata. Zrozumiałem, że nie mogę żyć tak jak oni! Że nie jestem na to skazany, bo to ja wybieram swoją przyszłość. To nie było proste. Ciągle nie jest, ale dziś już wiem, że jest możliwe. Możliwe jest powstanie z cmentarza. Teraz chcę Wam o tym opowiedzieć. Poznajcie moją historię i zacznijcie żyć z pasją!

Dobromir "Mak" Makowski - raper, inicjator spotkań z zakresu profilaktyki uzależnień Rap Pedagogia, mąż i ojciec trĂłjki dzieci.